Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocukluk döneminde başlayan, dikkat dağınıklığı, hiperaktivite ve dürtüsellik gibi belirtilerle karakterize olan nörogelişimsel bir bozukluktur. DEHB, çocukların sosyal, akademik ve kişisel işlevselliklerini etkileyebilir.
DEHB'nin temel belirtileri üç ana kategoride toplanabilir:
-
Dikkat Dağınıklığı: Çocuklar dikkatlerini sürdürmekte zorlanabilirler. Kolayca dikkatleri dağılabilir, detayları gözden kaçırabilir, işlerini tamamlayamayabilir veya görevlerinde organizasyon sorunları yaşayabilirler.
-
Hiperaktivite: Çocuklar aşırı hareketli olabilir, yerinde duramayabilir veya sürekli olarak ellerini veya ayaklarını hareket ettirebilirler. Bu durum, sınıfta otururken ya da sakin bir ortamda bile fark edilebilir.
-
Dürtüselliğin Kontrol Edilememesi: Çocuklar düşünmeden hareket etme, konuşma veya davranışlarda kontrol eksikliği yaşayabilirler. Sıraya girmeden konuşma, beklememe veya yanlış yerlerde konuşma gibi davranışlar sıkça görülebilir.
DEHB'nin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik, çevresel ve nörolojik faktörlerin etkileşimi olduğu düşünülmektedir. Bozukluğun tanısı, genellikle semptomların gözlemlenmesi, çocuğun davranışlarının değerlendirilmesi ve aile veya öğretmenlerin geri bildirimleri üzerine yapılır.
Tedavi genellikle çoklu bir yaklaşımı içerir. Davranışsal terapi, eğitim desteği, aile eğitimi ve gerekirse ilaç tedavisi (örneğin, stimulan ilaçlar) DEHB'nin yönetiminde kullanılır. Tedavi, semptomların azaltılmasına ve çocuğun işlevselliğinin artırılmasına odaklanır.
DEHB olan çocuklar genellikle yaşamlarının farklı alanlarında destek ve anlayışa ihtiyaç duyarlar. Erken tanı ve uygun tedavi ile, DEHB semptomları yönetilebilir ve çocukların başarılı bir şekilde işlev göstermesi sağlanabilir. Bu konuda uzman bir sağlık profesyoneline danışmak, çocuğun ihtiyaçlarına uygun bir tedavi planı oluşturmak için önemlidir.